Nie chcę się z nikim sprzeczać, nie chce wmawiać komukolwiek, że ocenia tę produkcje nisko, bo jej nie zrozumiał. Każdy ma przecież prawo do własnego zdania.
Chciałabym tylko podkreślić, że kiczowatość tego filmu JEST ZAMIERZONA. I to właśnie ten kicz dodaje mu takiego uroku. Postacie są uroczo przerysowane, teksty piosenek proste, ale trafiające w sedno, fabuła jest nieskomplikowana, ale jednak dotykająca ważnych tematów (dojrzewanie, poszukiwanie samego siebie przez młodych ludzi,którzy nie mają autorytetów, poczucie braku przynależności, pogoń za karierą, łatwymi pieniędzmi i seksem, przemoc, rasizm).
Ogromnym plusem jest muzyczny eklektyzm i mistrzowska scenografia, a także bardzo udany (chociaż niestety epizodyczny) występ Davida Bowie i zniewalającej Sade.

Mam też ogromna prośbę do osób, które dopiero zaczynają swoją przygodę z musicalami: wsłuchujcie się w teksty piosenek!! To nie w dialogach zawiera się treść tego typu filmów, ale właśnie w słowach piosenek! (np. w omawianym musicalu bardzo ważne jest przesłanie utworu Bowiego "Absolute Beginners" towarzyszącego ostatniej scenie filmu, a także takie piosenki jak "having it all", "selling out" i "so what".

Naprawdę polecam ten film!